allt í einu kominn fimmtudagur. Og lífið er bara yndislegt. Í fyrsta skipti síðan ég skildi settist ég áhyggjulaus fyrir framan heimabankann og borgaði reikiningana mína með brosi á vör. Þetta var góð tilfinning. En þessi áfangi hefði aldrei náðst án elskulegra foreldra minna og afa og ömmu. Þau eru búin að vera mér svo mikil stoð og stytta. Gleymi nú ekki syni mínum, hef alltaf sagt að hlutirnir gengu aldrei svona vel hef hann væri ekki svona duglegur og yndislegur.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli