blehhh

og pestin herjar á mig lika. Ég er í vinnunni - en vildi óska ég væri heima í bleiku frottesokkunum mínum, undir teppi/sæng. Meira að segja tölvan heillar ekki, svo það er mikið í gangi, hor, hiti, hausverkur, augnverkur, beinverkir...

Litli knúsustrákurinn minn er í sveitinni. Sakna hans. Þakka fyrir að eiga góða að þar sem geta hugsað um hann svo ég geti unnið.

En Dóa mín á afmæli í dag!!! Hún fær að testa aldurinn á undan okkur Önnu G. - en ekki í langan tíma þar sem þetta er óumflýjanlegur andskoti að eldast!

Innilega til hamingju með daginn í dag hjartaknúsan mín!!!

Duglegur strákur

Að hjálpa mömmu með þvottinn

Ég er bara sætastur!

gubbupúki

og sonur minn tók upp á því að byrja að gubba á mánudaginn. Mátti fara fyrr úr vinnu og sækja hann í skólann. Og núna er Alli farinn í frí, og Jónas er í Frakklandi, svo við Reynir erum bara tvö með búðina. Og þar sem hann er ekta yfirmaður þá er hann mikið á fundum, og ég get bara ekki tekið mér fleiri daga frá vinnu. Svo mínir yndislegu foreldrar eru með son minn. Fór með hann þangað á þriðjudagsmorgun fyrir vinnu. Var ein heima á þrið.kvöld- svakalega einmanna sérstaklega um morguninn. Var svo tómlegt í íbúðinni. Saknaði litla mannsins míns svo rosalega - kom mér frekar á óvart hve mikill söknuðurinn var og var hann ekki langt í burtu.

Og núna er hann að hressast. Hann er enn í sveitinni, en neitar alveg að borða. Hann drekkur en borðar ekki neitt. Elsku kallinn minn litli. Ég vona að þetta sé restin. Vona að næsta vika verði eðlileg.

Mér finnst svo erfitt að biðja um pössun, og erfitt að skilja hann svona eftir, að keyra í burtu og hann grætur á eftir mér vegna þess að hann hefur varla séð mig þessa vikuna.

Hann er litla hetjan mín þessi elska.

Back to work...life...

og þá er þetta loks yfirstaðið. Og maður er kominn út á meðal fólks. Svakalega finnur maður fyrir því að vera einn í bænum á svona stundum... Varð td að klæða barnið mitt út í gær til að fara í apótek til að kaupa hitamæli! (hinn rann til og datt í flísarnar go brotnaði) En sem betur fer er barnið mitt hraust og apótekið er nálægt. Og svo bara einveran.. enginn í kaffi, enginn að kíkja við. Bara við Gabríel. Sem betur fer er sonur minn það besta í heimi. Manni leiðist sko ekki í nærveru hans, og hann er svo hjartahlýr og góður, klár og skemmtilegur. Hugsa alltaf um hve heppin ég er um að eiga svona hraustan go duglegan strák! Á þessum 2 árum sem hann hefur lifað hefur hann bara 2 orðið svona almennilega veikur - bæði skiptin þegar hann er að byrja á leikskóla! Það bítur fátt á hann og hann fékk ekki í eyrun með þessu! Hann er hetja!

Ég er orðinn frískur!

pestarbæli og Bubbi byggir

jámm. hérna er sko pestarbæli. Sonur vaknar á morgnana með 38,5 stiga hita og fer í rúmið með 39+ á kvöldin - síðan á föstudag. Vona að þetta fari að lagast. Afi hans Magnús læknir kom í gær og hlustaði hann og vill hitta okkur á stofunni i dag. Hann var ekki ánægður með að heyra í smá astma. En það er einhver fylgikvilli flensunnar.
Svo það eina sem blívar er bubbi byggir... og ég kann dvd diskinn utan að núna. omg..
Ég er náttla að deyja úr samviskubiti út af vinnunni. Nýbyrjuð og alles, en svo sé ég framan í litla lasarusinn minn og veit að hann einn skiptir máli, hitt má bíða. Við leikum okkur með kubba og bubba byggir bílana sem hann á, gröfurnar og Gogga...

Brunakallar í pásu

Kubbar og Bubbi byggir

er í uppágaldi núna!