same ol'

Átti yndislega helgi :o)

Við sonur fórum snemma í sveitina á föstudaginn og áttum svo góða og rólega helgi. Nutum þess að vera saman, og vera þar og gera ekki neitt. Fórum í fjárhúsin á laugardaginn, kubbuðum, sváfum lásum og átum :o)

Sonur svo glaður að vera kominn til afa og ömmu loksins að hann réð sér varla fyrir kæti og vildi gera allt í einu strax, svo glaður var hann. Athuga hvort allt væri ekki örugglega á sínum stað :o)

Hann og amma hans leyfðu mér svo að sofa á sunnudaginn. Afskaplega gott var það, að sofa út :) ekki oft sem það gerist á mínum bæ. Enda kann maður að meta það þegar það gefst færi á.

Svo er maður komin aftur í hið daglega amstur, og hugsar um næsta frí sem maður getur verið meira með litla kút. Mér finnst stundum frekar erfitt að vera að vinna svona langan dag frá honum. Við fáum ekki það mikinn tíma saman á virkum dögum. En njótum þess þó. Morgnarnir eru oft samt erfiðir. Sumir stuttir eru með skap og eru ekki alltaf til í að hlýða mömmu sinni. Og er oft skipst á skoðunum. En það er bara svoleiðis, en við förum aldrei ósátt út. Knúsumst alltaf áður en farið er af stað inn í daginn :o)

---

Gott að borða hjá afa !!!

Afmæli í dag....

ég á afmæli í dag... 27+ :) en er alltaf jafn ung í anda !!!

----

Eigið góða helgi dúllurnar mínar !!!

omg...

hvað tíminn getur verið lengi að líða milli 17:45 og 18:00... :(

Ætla að vitna í vinkonu mína Dóublessaða

upp og niður vika

búin að eiga upp og niður daga í vikunni. Frábær helgi, Þórhalla systir og sonur hennar komu í heimsókn. Þau voru að keppa á Dalvík á skíðum og það styttir rúntinn þeirra þessa daga að gista hjá okkur. Og er nú búið að prufukeyra Tjarnarlundinn í gestastússi og kom þetta vel út allt saman.

Svo niðurdagur á mánudag þar sem sonur fékk í eyrað kvöldið áður. Sváfum ekkert um nóttina. Var kíkt í eyrað á mánudag og er það í lagi núna. Hann þarf ekki einu sinni sýklalyf hann er svo hress og hraustur að eðlisfari. Hristir þetta af sér. Ég náttla fékk samviskubit; hvar hef ég nú klikkað?? En læknirinn sagði mér að ég væri að gera allt rétt, þetta væri sýkill venjulega í hvers manns nebba, og hann hefði getað blómstrað bara við að strákurinn fengi flensuna þarna um daginn, eða einhver krakki á leikskólanum verið að bera þetta um.

Þriðjudagurinn var mjög fínn. Brynja saumó kom í vinnuferð norður og fengum við að fara út að borða saman á Greifanum í boði vinnunnar. Mjög gaman að hitta hana! Ég kláraði skattaskýrsluna og fékk veður af utanlandsferðinni sem verður árshátíðin okkar í haust. Sonur alltaf yndislegur.

Í gær var downdagur og nær hann að teygja sig yfir á daginn í dag. Stundum eru bara ljósupunktarnir í tilverunni svo afar langt í burtu að maður sér varla glitta í þá.

Málið er held ég að nú er ég búin að vera í brjálaðri keyrslu síðan í desember. Og svo margt búið að ganga á go eitt leitt af öðru. En núna eru 2 vikur sem bara hafa verið venjulegar. Og ég er ekki að ná að tjúnna mig niður aftur. Er yfirspennt, yfirstressuð, og er með áhyggjur af öllu mögulegu og næ ekki að slaka á. Ég er alltaf þreytt, sef ílla, vakna jafn þreytt og þegar ég fór að sofa. Hádegismaturinn fer í að hlaupa og gera það sem ég þarf að gera fyrir heimilið þar semég hef engan annann tíma til að td versla.

Ég hef hugsað um að fara aftur á þunglyndislyfin mín, á þau uppi í skáp. En þau halda bara svo djöfulli fast í aukakílóin. Og ég hreinlega langa ekki til að byrja að reykja aftur.

Sýning sonarins

Vá - allt í einu kominn fimmtudagur ... aftur! Vikan að verða búin aftur.. Ekki mikið búið að gerast. Fór á danssýningu hjá syni mínum, sem var svo ekki mikil sýning þar sem fætur sonarins hættu að virka og vildi bara vera í fangi mömmu. En þetta var rosa gaman, sá vini hans, og fóstrur. Fengum veitingar sem börnin höfðu sjálf bakað og sonur minn var afar montinn af möffinsunum sem hann hafði átt þátt í að baka.

Þetta eru sonur minn (lengst til hægri) og félagar hans á Undralandi, Flúðum. Þess má geta að þeir eru allir 7-9 mánuðum eldri en hann.

Annars er allt ágætis að frétta. Maður er dálítið þreyttur. Er mikið að fara skalann, upp og niður í skapinu, þar sem allt er að settlast og hin nýju daglegu vandamál eru að líta dagsins ljós. Og líka þar sem allt er að komast í fastar skorður hef ég meiri tíma til að hugsa, og þar sem ég hef ekki fellt eitt tár almennilega yfir því sem gerðist, finn ég núna fyrir að ég er viðkvæm, má við litlu. En ég samt næ að hrista það af mér og halda áfram :) Aðallega er ég fegin yfir öllu, en svo blossar upp reiðin.

Núna er maður farinn að hugsa um sumarið, og hvað maður eigi nú að gera af sér í þeim málum :) Einhverjar hugmyndir?

Fín helgi að baki

með syni mínum og WoW. Hitti systur mína og son hennar sem voru hér að keppa í fótbolta. Kveikti í lifrapylsunni og blóðmörskeppunum sem ég var að sjóða á laugardag, og þurfti að kaupa úr búð... Og ég skammast mín ekkert að viðurkenna þetta, eldamennska er ekki mitt fag. Mitt helsta áhyggjuefni er daglega "hvað á ég að gefa syni mínum að borða í kvöld" Hann er svo svangur þegar dagurinn er liðinn því hann fær ekkert að borða milli 14:30 og 18:00 og hann er gjörsamlega hungurmorða greyið og ég er ekkert sátt við það.

Svo finn ég stundum fyrir blues... einmannablús. Og jafnvel sakna fjarðarins fyrir austan. Sakna hússins míns, og já hundsins sem ég átti bróðurpartinn af veru minni þar. Og ég fyllist reiði við manninn sem tók þetta allt af mér án þess að gefa mér tækifæri á að halda í það.

En ég er heppin að eiga gullmolann minn. Við leiruðum, kubbuðum, lituðum og pússluðum. Hlógum og lékum okkur. Hann átti mömmsuna sína alveg útaf fyrir sig og honum fannst það ekki leiðinlegt þessari elsku :o)

þar til næst - hafið það gott og farið vel með ykkur

Þreytt á gamla

komin tími til að breyta smá til... þó það sé ekki nema útlit frá blogger sjálfum! En 12 mín í lokun, föstudagur, rólegheit framundan. Ætla að vera heima með syni mínum og hafa það notalegt.

Foreldrar mínir komu í heimsókn í hádeginu og buðu mér í mat á Greifanum, ohhh það var svo notalegt og svo gaman að hitta þau svona surprise!

Hafið það gott um helgina elskurnar mínar !

Ný helgi framundan

já - ég var svo lasin alveg fram á þriðjudag - þá vogaði ég mér út fyrir hússins dyr og í vinnu. Nema sonur var orðinn frískur og var afar hress um helgina ! Mamma og pabbi lágu hinsvegar eftir að við fórum.

Já lífið heldur áfram sinn vanagang hjá okkur mæðginum. Okkur líður vel, gaman í vinnu, gaman á leikskólanum, og svei mér þá en ég átti fyrir öllum reikn um mánaðarmótin (sleppum að ræða afganginn sem var heldur lítill)

En ég er að skipuleggja mig og mitt líf upp á nýtt. Guð má vita hvar ég kem karlmönnum fyrir -en ekki alveg í náinni framtíð - sorry Jóhanna en ég er ekki á leiðinni að verða skotin strax (hleyp enn hratt úr sundi þegar ég sé helgarpabbana mæta) Pússluspilið býður bara ekki uppá það í augnablikinu. Þó gaman væri að hafa bíóbuddy á svæðinu.

Snjórinn er farinn - vonandi kemur hann ekki aftur. Bjart þegar ég er búin að vinna og ég fíla það. Barnapían mín er bara yndisleg, og Gabríel er svo sáttur og kátur, ég er svo heppin með hann, ég þakka fyrir hann á hverjum degi. Knús!

back to the land of the living...

jamm - þegar ég vaknaði í morgun leið mér eins og manneskju aftur. Enginn mega hausverkur, hor eða eyrnaverkur sem gerði það að verkum að lyfta haus af kodda væri ógerlegt. Og ég fattaði að það væri föstudagur og þetta væri 3 dagur minn heima í veikindum. Í gærmorgun þá vissi ég ekki vikudag, eða hve lengi ég hafði verið heima, eða neitt var hreinlega út úr kortinu.

Í morgun langaði mig meira að segja í kaffi! og sá var ljúfur bollinn! Ég hef ekki getað verið í tölvunni, ekki getað gert neitt, nema bara legið og stytt stundir með NCIS og skjánum.

Sonur minn er enn í sveitinni og veit ég að fer vel um hann. Sakna hans ógurlega, en ég veit að ég hefði aldrei getað sinnt honum sem skyldi núna sl daga. Er ég því óendanlega þakklát þeim öllum fyrir aðstoðina. Mamma og pabbi hafa verið með hann og gullmolarnir systir mín og hennar lið fært honum dót og sinnt honum líka!

Ég vona að mér líði það vel í dag að ég komist uppeftir.

Eigið góða helgi!

Hver er sætastur!

blehhh

og pestin herjar á mig lika. Ég er í vinnunni - en vildi óska ég væri heima í bleiku frottesokkunum mínum, undir teppi/sæng. Meira að segja tölvan heillar ekki, svo það er mikið í gangi, hor, hiti, hausverkur, augnverkur, beinverkir...

Litli knúsustrákurinn minn er í sveitinni. Sakna hans. Þakka fyrir að eiga góða að þar sem geta hugsað um hann svo ég geti unnið.

En Dóa mín á afmæli í dag!!! Hún fær að testa aldurinn á undan okkur Önnu G. - en ekki í langan tíma þar sem þetta er óumflýjanlegur andskoti að eldast!

Innilega til hamingju með daginn í dag hjartaknúsan mín!!!

Duglegur strákur

Að hjálpa mömmu með þvottinn

Ég er bara sætastur!

gubbupúki

og sonur minn tók upp á því að byrja að gubba á mánudaginn. Mátti fara fyrr úr vinnu og sækja hann í skólann. Og núna er Alli farinn í frí, og Jónas er í Frakklandi, svo við Reynir erum bara tvö með búðina. Og þar sem hann er ekta yfirmaður þá er hann mikið á fundum, og ég get bara ekki tekið mér fleiri daga frá vinnu. Svo mínir yndislegu foreldrar eru með son minn. Fór með hann þangað á þriðjudagsmorgun fyrir vinnu. Var ein heima á þrið.kvöld- svakalega einmanna sérstaklega um morguninn. Var svo tómlegt í íbúðinni. Saknaði litla mannsins míns svo rosalega - kom mér frekar á óvart hve mikill söknuðurinn var og var hann ekki langt í burtu.

Og núna er hann að hressast. Hann er enn í sveitinni, en neitar alveg að borða. Hann drekkur en borðar ekki neitt. Elsku kallinn minn litli. Ég vona að þetta sé restin. Vona að næsta vika verði eðlileg.

Mér finnst svo erfitt að biðja um pössun, og erfitt að skilja hann svona eftir, að keyra í burtu og hann grætur á eftir mér vegna þess að hann hefur varla séð mig þessa vikuna.

Hann er litla hetjan mín þessi elska.

Back to work...life...

og þá er þetta loks yfirstaðið. Og maður er kominn út á meðal fólks. Svakalega finnur maður fyrir því að vera einn í bænum á svona stundum... Varð td að klæða barnið mitt út í gær til að fara í apótek til að kaupa hitamæli! (hinn rann til og datt í flísarnar go brotnaði) En sem betur fer er barnið mitt hraust og apótekið er nálægt. Og svo bara einveran.. enginn í kaffi, enginn að kíkja við. Bara við Gabríel. Sem betur fer er sonur minn það besta í heimi. Manni leiðist sko ekki í nærveru hans, og hann er svo hjartahlýr og góður, klár og skemmtilegur. Hugsa alltaf um hve heppin ég er um að eiga svona hraustan go duglegan strák! Á þessum 2 árum sem hann hefur lifað hefur hann bara 2 orðið svona almennilega veikur - bæði skiptin þegar hann er að byrja á leikskóla! Það bítur fátt á hann og hann fékk ekki í eyrun með þessu! Hann er hetja!

Ég er orðinn frískur!

pestarbæli og Bubbi byggir

jámm. hérna er sko pestarbæli. Sonur vaknar á morgnana með 38,5 stiga hita og fer í rúmið með 39+ á kvöldin - síðan á föstudag. Vona að þetta fari að lagast. Afi hans Magnús læknir kom í gær og hlustaði hann og vill hitta okkur á stofunni i dag. Hann var ekki ánægður með að heyra í smá astma. En það er einhver fylgikvilli flensunnar.
Svo það eina sem blívar er bubbi byggir... og ég kann dvd diskinn utan að núna. omg..
Ég er náttla að deyja úr samviskubiti út af vinnunni. Nýbyrjuð og alles, en svo sé ég framan í litla lasarusinn minn og veit að hann einn skiptir máli, hitt má bíða. Við leikum okkur með kubba og bubba byggir bílana sem hann á, gröfurnar og Gogga...

Brunakallar í pásu

Kubbar og Bubbi byggir

er í uppágaldi núna!