Sjokk á leiðinni heim...
ég var að bruna heim í brunagaddi á mínum "fjalla bíl" sem ég taldi trú um í morgun að væri ofurtrukkur og komst á honum í vinnu og heim aftur, þegar ég var að koma heim þá mæti ég manni sem ég kannaðist mjög vel við. Ég fékk sjokk og þar á eftir kom hryllingur og vanlíðan og stresskast og ég bjóst við að dagurinn yrði bara ónýtur innan við 5 mínútur frá þessari sjón. Jú þarna var hann mættur Herra Valur!!!
Þegar heim kom þá réðst ég á Hjölla "hvurn andskotann hann væri að vilja hérna á Fáskrúðsfirði aftur" - hey - þá var dallurinn sem hann er á dreginn í land hérna!! Bara spyr : eru engin takmörk???? Tók okkur 2 1/2 mánuð að losna við hann og hann er mættur aftur!! Fór á dallinn í R-vík, og af ÖLLUM krummaskuðum sem hafa bryggjur á þessu skeri þá eru þeir dregnir í land hérna!!!!!! - samt ljósi punkturinn er að hann gistir ekki hjá okkur!!!

En helgin nálgast, og krakkarnir eru þegar farnir að tínast í burtu vegna vetrarfrísins. En viti menn - eins og mig grunaði þá verður 1 barn í skólaselinu á mánudaginn!! þessi fatlaði. Og þar sem hann er bara einn þá kemur enginn með honum "auddað reddar hún Guðrún þessu"

En í dag og í gær var hálka dauðans hérna. Og í gær "áhyggjuefni dagsins" var ekki að ástæðulausu. Ég gat ekki einu sinni snúið bílnum við fyrir framan húsið mitt. Komst ekkert. Svo þar sem ég dey ekki ráðalaus þá húkkaði ég far með brauðbílnum sem var að koma í bæinn frá Egilsstöðum upp í blokk. Þaðan fann ég einhvern vinnumann sem var á stærri bíl og hann skutlaði mér með matarkassahlunkinn upp á elliheimili - svo tryllaði ég bara með draslið á vagninum niður í blokk aftur!
Í dag þá bakkaði ég bílnum á gamla slökkviliðsplanið og snéri honum við þar - keyrði svo á miðri götunni þar sem komið var autt í hjólförum og nauðgaði bílnum í vinnuna!!
En það gengur ekkert með bílaleit. Enginn bíll neinstaðar. Ég er ekki nógu hress með það.

Jæja best að snúa sér að lærdómi.